Aan de spreekwoordelijke vooravond van mijn reis

Familie, vrienden en vriendinnen,

Woensdag, 10:40 uur; dat is het moment waar ik de afgelopen vier maanden naar toe heb geleefd. Op dat moment kan er nog maar weinig gebeuren dat mij er van zal beletten niet naar het warme Costa Rica te gaan (behalve dan misschien een grote Amerikaanse vliegveldbeambte).
1 September 2009- 26 Januari 2010; dat is de tijd dat ik mij mentaal, financieel en administratief voor heb bereid voor de langste/verste/(hopelijk)gaafste reis van mijn leven (tot nu toe). Mentaal: eindeloos dagdromend, beetje inlezend en lekker "google-earthend" voor deze moeilijk chille reis. Financieel: Koen aan het werk, wie had het het zich kunnen voorstellen een jaar geleden? Toch is het er van gekomen, er was gewoon een grote motivatiefactor voor nodig. Deze maanden heb ik voornamelijk bediend in "Restaurant in den Bierbengel". Waar ik niet alleen het vak van ober (enigszins) heb geleerd, maar ook op sociaal gebied heel erg veel heb geleerd. Daarnaast was ik afwasser in "Restaurant Disgenoten", een groot deel van het dagdromen heeft zich hier plaats gevonden, niet omdat het saai was (zeker niet, de rest van het personeel heeft voor genoeg vermaak gezorgd.), maar puur omdat je nergens anders aan hoeft te denken. Verder heb ik nog een paar kleine (goedbetalende) klusjes gedaan, zoals het bezorgen van een pakketje in Zürich en mijzelf RSI klikken aan een opdracht van Nuon. Al met al wil ik Mar, Lilian, Boudie, Michel, Ciska en de rest van mijn collega's heel erg bedanken voor deze geweldige en leerzame 4 maanden. Administratief: stelt eigenlijk niet zo heel veel voor, ticket geboekt (vorige week, toch nog goedkoper uitgekomen dan als ik dat 2 maanden geleden had gedaan.) en school geregeld.
27 januari 2010- 1 juni 2010; de totale tijd van mijn reis, beslaat dus 4 maanden. In mijn eerste maand zal ik mij de taal leren die de Spanjaarden in de 16e eeuw mee brachten. Ook is de bedoeling dat ik mij de kunst van het golfsurfen aan ga leren, en genoeg verhalen op doe, zodat ik de volgende twee maanden genoeg plekken heb om te bezoeken. De laatste maand ga ik de wereld weer een beetje beter maken, door mij in te zetten voor de zeeschildpadden, zodat ook deze beesten voor het uitsterven gered zullen worden.
1 juni 2010- rest van mijn leven: Dat ligt nog helemaal open, ik heb nog niks vastgezet, waarschijnlijk wordt het eerst biologie in Utrecht en nog verder heb ik helemaal nog niet gekeken. Maar dat wijst zich vanzelf.

Voor de mensen die ik niet meer spreek of zie: Adios en tot ziens!

Koen